โทษทีเสื้อทุกสีสังคมนี้ก็เป็นของเรา!…คำประกาศผ่านศิลปะของคนรุ่นใหม่

“โทษทีเสื้อทุกสี บังเอิญว่าสังคมนี้ก็เป็นของเรา!”ประโยคข้างต้น คงกระแทกใจใครหลายคนเข้าดังปึ้ก ก็โลกนี้ไม่ได้มีแค่สีแดง สีเหลืองซะหน่อยยังมีอีกตั้งหลายสี ที่มาช่วยกันแต่งแต้มสังคมจนกลายเป็นความงดงามบนสีสันที่หลากหลาย

ไม่ได้ต่างกันเลย กับวันนี้ของสังคมไทย ที่หัวใจ ความคิด หรือทัศนคติของผู้คน ไม่ได้มีแค่สองสีที่ถูกบางแนวคิดกำหนดเอาไว้ แถมถ้าใครคิดต่างแม้แต่หลักการเดียว ก็จะถูกผลักไปอยู่สีคู่ตรงข้ามทันที

          ยังมีคนอีกไม่น้อย ที่ไม่ได้ไปอยู่ตรงราชประสงค์ ไม่ได้ไปร่วมแถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ไม่ได้ตั้งกลุ่มต่างๆ ในเฟซบุ๊ก แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะแอ๊บขาว

          เพราะไงซะ สังคมนี้ก็เป็นของพวกเขาเหมือนกันเหมือนที่คนรุ่นใหม่ อย่างบรรดานักออกแบบ ที่มีวัยอยู่ในสิบกว่า ยี่สิบกว่า สามสิบต้นๆ ซึ่งเคลื่อนไหวอยู่ในเว็บไซต์ www.f0nt.com  ประกาศประโยคนั้นออกมาทุกคนเชื่อว่า นี่คือยุคสมัยของพวกเขา ยุคสมัยที่พวกเขาต้องมีชีวิต ต้องมีครอบครัว และต้องมีอนาคต เพราะงั้น จะให้นั่งออกแบบงานสร้างสรรค์ต่างๆ หรือบ่นลงเฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ดูหนัง โหลดเพลง เหมือนที่เคยเป็นมาคงไม่ได้แล้ว หนึ่งในตัวตั้งตัวตี ที่ใช้นามแฝงว่า “เก้อ”อธิบายว่า วิธีสำคัญที่จะแก้ปัญหาซับซ้อน ที่อยู่ในช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงนี้ได้นั้นคือ”ความเข้าใจ” ต่อผู้คนที่เห็นแตกต่างสารพัดสี และความเข้าใจนั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้ ในขณะที่สังคมสาดซัดกันไปด้วยความรุนแรงโกรธแค้น เกลียดชัง

          “ในฐานะคนรุ่นใหม่ เราขจัดสิ่งเหล่านี้ได้โดยเริ่มจากใจเรา และส่งต่อมันไปยังคนอื่นๆไม่ต้องไปสนใจว่าพวกผู้ใหญ่จะเอาแนวคิดแบบไหนมายัดเยียดใส่หัว เพราะวันข้างหน้าสังคมต้องอยู่ในความรับผิดชอบของเรา”

          “นิทรรศการออกแบบสังคม”เลยเกิดขึ้นจากโปสเตอร์ กราฟิค แฟลช วิดีโอ นับร้อยๆ ชิ้น ที่ถูกโพสท์เข้ามาในระยะเวลาอันรวดเร็ว ก่อนที่จะร่วมมือกับกลุ่มสันติอาสามาจัดเป็นนิทรรศการ ณ อนุสรณ์สถาน 14 ตุลาแยกคอกวัว (วันที่ 7 พ.ค. เป็นวันสุดท้าย แต่แว่วว่ากำลังติดต่อขอแสดงงานที่หอศิลป์กทม.อยู่ หรือถ้าใจร้อนก็เข้าไปดูในเว็บไซต์ได้)

          น่าจะพิสูจน์ได้อย่างดีถึงความต้องการของคนวันนี้ ที่จะเป็นอนาคตสำคัญในการขับเคลื่อนสังคมต่อไป  บางคนอาจแขวะในใจว่า ก็แค่กิจกรรมของชนชั้นกลางหน่อมแน้ม

          เก้ออธิบายว่า ประเด็นที่พูด เป็นแค่จุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหา เพราะรายละเอียดของปัญหายังมีอีกเยอะ และเป็นเรื่องที่มาถกกันได้เพราะความสงบไม่ใช่การสมยอม หรือกลบปัญหาไว้ใต้พรม

          เพราะแม้ในกลุ่มออกแบบสังคมเอง ก็มีความเห็นที่แตกต่าง แต่การที่ทุกคนพยายามช่วยกันทำงานนี้ อย่างน้อยก็น่าจะตอบโจทย์ได้ว่า ในความคิดเห็นที่ไม่เหมือนกัน ยังมีหนึ่งความเห็นที่เหมือนกันคือ

          ไม่เห็นด้วยกับการใช้ความรุนแรงจุดเริ่มต้นของวันนี้จึงอยู่ที่ลดความเกลียดชัง แล้วจะเห็นทางออก ไม่ใช่จมอยู่ในความมืดที่ยาวนานอย่างที่กำลังเป็น

          “มันไม่ใช่แค่รุ่นเรา แต่หมายถึงรุ่นต่อๆ ไปที่ใกล้มือเราด้วย เพราะสังคมนี้ก็เป็นของพวกเราเหมือนกัน”–จบ–

          ที่มา: หนังสือพิมพ์มติชน