ใครว่าการกดไลค์ มันก็แค่กดไลค์

ถ้าผลงานวิจัยชิ้นหนึ่ง เผยว่าการกดไลค์ในเฟซบุ๊คมันไม่ใช่แค่เรื่องกดไลค์ไปวันๆ แต่มันเป็นการประกาศให้โลกรู้ว่า เรามีแนวคิดทางการเมืองแบบใด เลือกที่จะอยู่ฝ่ายไหน เพศสภาพหรือรสนิยมทางเพศเราเป็นยังไง รสนิยมการดูหนังฟังเพลงหรือแม้กระทั่งการอ่านหนังสือของเราเป็นแบบใดเครื่องดื่มที่เราชอบ ที่เที่ยวที่เราไป ดื่มเหล้าไหม เสพยาเสพติดหรือเปล่า หรือมีเซ็กซ์แบบใด น่ากลัวนะ ถ้าข้อมูลการกดไลค์ของเราจะไปเอื้อประโยชน์ต่อคนกลุ่มหนึ่งอย่างที่เรามิอาจคาดเดาได้

ภาพเมาท์กำลังจะกดไลค์ โปรดคิดก่อนคลิก “ไลค์”

สถานการณ์

“แม็ค” เป็นเกย์ที่ไม่เปิดเผยตัวตนในที่ทำงาน แต่เขามักได้ยินเสียงซุบซิบในที่ทำงานว่าเขาเป็นอย่างนั้น เขาทำอย่างนี้ ร้ายแรงจยกระทั่งมีคนเมาท์ว่าเขาเป็นขาเที่ยวกลางคืน โดยเฉพาะที่เที่ยวเฉพาะกลุ่ม และมีเซ็กซ์แบบ วัน ไนต์ สแตนด์ ซึ่งเขาสงสัยว่าทำไมคนถึงเมาท์ได้แบบไม่มีความจริงอยู่ในนั้นเลย ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ไปทำอะไรอย่างนั้น

ยิ่งนานวันคนยิ่งเมาท์เกี่ยวกับตัวเขาไปต่างๆนาๆ จนสร้างความอึดอัดใจให้เขามากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เขาเริ่มไม่สนุกกับการทำงาน เริ่มไม่อยากมาทำงาน เริ่มเก็บตัวเงียบไม่สุงสิงกับใคร จนในที่สุดเขาถึงได้รู้ความจริงว่า ที่คนเมาท์เขาไปต่างๆนานา เป็นเพราะการกดไลค์ตามแฟนเพจต่างๆ ที่เข้าข่าย หรือบุคคลต้องสงสัยที่เขาไปกดไลค์ให้ในแต่ละวันนั่นเอง

ภาพสัญลักษณ์ทางออก “EXIT”

ทางออก

เราต้องพยายามเปิดเผย และไม่เปิดเผยข้อมูลของตัวเราต่อสาธารณะ อย่าปล่อยให้การกดไลค์ไปวันๆ ของเรา ทำให้ใครต่อใคร รู้อะไรเกี่ยวกับเรามากจนเกินงาม แม้การกดไลค์จะเป็นสิทธิเสรีภาพที่เราพึงกระทำได้ แต่มันก็เอื้อประโยชน์ให้คนที่ไม่หวังดีต่อเรา หรือแม้กระทั่งกลุ่มคนที่เอาข้อมูลการกดไลค์ของเราไปทำการตลาด เพื่อสร้างเม็ดเงินให้องค์กรของเรา โดยที่เราไม่รู้ตัว

ภาพเตือนการกดไลค์ ก่อนไลค์โปรดคิดสักนิด อย่าให้การไลค์ของคุณทำร้ายตัวคุณเอง

ต่อไปนี้เวลาจะกดไลท์อะไร ถ้าไม่อยากให้ใครรู้อะไรเกี่ยวกับเรา ก็จงคิดก่อนคลิก คิดก่อนกดไลค์ นี่ไม่ใช่การบอกว่า จงไม่เป็นตัวของตัวเอง จงเสแสร้งแกล้งทำ จงสร้างภาพ ด้วยการกดไลค์ กับอะไรที่ไม่ใช่ตัวเอง แต่กดไลค์เพื่อให้สังคมยอมรับ เปล่าเลย มันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่มันหมายความว่า ถ้าอะไรที่กดไลค์ไปแล้ว จะเป็นภัยต่อตัวเอง ก็ไม่ต้องกด ให้เรา “กดไลค์ไว้ในใจก็พอ” อย่าลืมว่า ที่สาธารณะคือที่สว่าง เมื่อเราอยู่ในที่สว่าง (โดยเฉพาะสว่างมากจนเกินไป) เราไม่รู้หรอกว่า มีใครอยู่ในที่มืดบ้าง และคนในที่มืด เขาคิดยังไงกับเรา เขาทำอะไรกับเรา ซึ่งตรงนี้แหละ คือสิ่งที่เราต้องระวังให้มากที่สุด

 ที่มา : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ ฉบับแทรก MAGZ วันพฤหัสบดีที่ 29 สิงหาคม 2556 หน้า 11